Zapraszam Cię po raz kolejny do zmysłowego zwiedzania, które wymaga uruchomienia wyobraźni i otwarcia się na nieznane. Tym razem wędrówkę nie tylko “palcem po mapie” rozpoczynamy w Poznańskiej Palmiarni. Udałam się do niej w drodze do Berlina.
Zebranie i uporządkowanie materiału empirycznego, który pokrótce zaprezentowałam w poprzednich częściach (część 1 oraz 2) mojego artykułu dotyczącego seksualności osób niepełnosprawnych wzorkowo, pozwoliło mi dokonać analizy otrzymanych wyników oraz sformułować wnioski, które przedstawiam w poniżej:
Prace dotyczące niepełnosprawnych, ich rehabilitacji i społecznej integracji na ogół reprezentują ogólny kierunek myślenia polegający na tym, że osobę niepełnosprawną trzeba utwierdzić w przekonaniu, iż jest ona w stanie osiągnąć wiele rzeczy na sposób i podobieństwo osób pełnosprawnych. Skądinąd oczywisty i słuszny kierunek ma tę wadę, że nastawia człowieka przede wszystkim na nieodstawanie od przyjętego schematu i może w pewnych sytuacjach niszczyć istotne cechy indywidualne, które mogłyby stanowić przymioty sprzyjające rozwojowi osobowości i wcale nie muszą wynikać z niepełnosprawności.
Nawiązując do pierwszej części mojego artykułu, w którym podkreśliłam, że obszar dotyczący seksualności staje się coraz mniejszym tabu, a współczesne środki masowego przekazu bardzo często akcentują znaczenie uświadamiania i wprowadzania młodego pokolenia w tę problematykę. Jednak mimo tego postępu, w dalszym ciągu osoby niepełnosprawne, a w szczególności te z niepełnosprawnością wzrokową są pomijane w tej sferze. Dlatego też postanowiłam podjąć się tej tematyki, a za główny cel swojej pracy licencjackiej postawiłam poznanie opinii dorosłych osób niewidomych od urodzenia bądź ociemniałych na temat tego, jak niepełnosprawność wzrokowa wpływa na różne sfery ich życia związane z seksualnością. Proces ten był utrudniony z powodu braku materiałów źródłowych (książek, artykułów, czasopism) czy rzetelnych i aktualnych badań naukowych przeprowadzonych w Polsce odnoszących się do tejże tematyki. W poniższym artykule postaram się przybliżyć część otrzymanych w mojej pracy wyników oraz wniosków, które nasunęły się w czasie jej tworzenia.
W Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie odbyła się 14 października 2016 r. konferencja naukowa pt. „Osoba z niepełnosprawnością wzroku wobec zmieniającej się przestrzeni społeczno-kulturowej i edukacyjno-rehabilitacyjnej”. Była to I Ogólnopolska Konferencja Naukowa inicjująca cykl: „Tyflopedagogika – teoria i praktyka”.
Stworzenie witryny dofinansowano ze środków PFRON
