Od kilkunastu lat statystyki biją na alarm – gwałtownie wzrasta liczba osób w starszym wieku! Żyjemy dłużej – co z jednej strony bardzo cieszy, a z drugiej. jest powodem różnych problemów i stanowi poważne wyzwanie zarówno dla osób starszych i ich rodzin, jak również wielu organizacji i stowarzyszeń pomocowych działających na rzecz seniorów.
Niedawno w książce „Jesteś cudem” autorstwa kanadyjskiej dziennikarki, Reginy Brett, zwróciło moją uwagę jedno z jej przesłań: „Każdy jest twoim uczniem albo nauczycielem. A większość ludzi występuje w obu tych rolach”. Chciałabym w tym kontekście podzielić się moimi, zdaję sobie sprawę, subiektywnymi przemyśleniami na temat rehabilitacji podstawowej niewidomych i słabowidzących, ze szczególnym uwzględnieniem osób starszych. Tak się złożyło, że od prawie dwudziestu lat pracuję w charakterze nauczyciela – instruktora czynności codziennych, odwiedzając osoby z poważnymi problemami wzrokowymi w ich domach, i w pełni zgadzam się z autorką cytowanej książki.
W Poradni Rehabilitacji Osób Słabowidzących, gdzie pracuję jako rehabilitant widzenia, na co dzień zajmuję się pomocą osobom niedowidzącym, które mimo dobranej korekcji okularowej mają trudności w wykonywaniu czynności wzrokowych.
Publikacja wydana w 2004 roku przez Wydawnictwo APS jest pozycją tyleż aktualną, co niezwykłą. Jest to książka bardzo “kobieca”, pisana przez kobiety – publicystki, jej bohaterkami są także kobiety: nadzwyczajne, utalentowane i twórcze. Ich wspólną cechą jest to, że wbrew dotkliwej niepełnosprawności nie pogodziły się z losem, nie zaprzestały walki o siebie, wytrwale rozwijając pasje i zainteresowania, które doprowadziły je do mistrzostwa w dziedzinie sztuki.
Stworzenie witryny dofinansowano ze środków PFRON
