Prawdziwe JA

Niekiedy tak wiele chciałabym zakomunikować osobom tracącym wzrok, że czasami słowa grzęzną mi w gardle i nie bardzo wiem, jak je cedzić, by wyraziły one wszystkie najcenniejsze informacje.

Groteskowo ujmując, dla osób nas otaczających wygląda to tak: och, straciłeś wzrok! Co ty teraz zrobisz? Jak ty będziesz żyć? Jak znajdziesz podłogę po wstaniu z łóżka? Pojawia się cała masa pytań, które sugerują, że twoja dysfunkcja wzroku zaważyła automatycznie na twoim rozwoju intelektualnym.

Dlaczego o tym piszę? Ponieważ osobiście dotknęło mnie to solidnie. Jako osoba widząca byłam cenionym pracownikiem placówek oświatowych. Prowadziłam zajęcia z języka niemieckiego i angielskiego na rozmaitych kursach, szkoleniach. Pracowałam jako tłumacz. Uwielbiałam swoją pracę i żyłam rytmem 45-minutowym, od dzwonka do dzwonka. Szkoła, uczniowie i ta atmosfera panująca w szkole – to było moim życiem. Niestety, zaczęłam tracić wzrok. Gdy utrata wzroku stała się na tyle dokuczliwa, że nie byłam już w stanie zajmować się dokumentacją, stałam się NIEPOTRZEBNA. Dotychczas ceniona, niezastąpiona, posiadająca bardzo wysokie kwalifikacje, stałam się z dnia na dzień, z godziny na godzinę NIKIM. I nie to było tak okrutne, że traciłam wzrok. Okrucieństwem było to, że w oczach zdrowych ludzi zniknęłam JA. Ja jako szanowany pedagog, wychowawca, godny zaufania pracownik. Owszem, problemy ze wzrokiem odbierały mi niekiedy chęci do działania. Jednakże utrata pracy odebrała mi tlen. Przestałam mieć cel, pojawiła się we mnie pustka spowodowana brakiem zrozumienia i akceptacji dotychczas tak niesamowicie oddanych mi na poziomie zawodowym osób.

A przecież tak wiele mówi się o tolerancji…

Nie poddałam się. Trochę to trwało Michigan region phone , bo przecież całe życie byłam wzrokowcem i nieraz stawiałam sobie pytanie, co dalej? Wówczas nie zdawałam sobie sprawy, że dalej może być naprawdę dobrze, że moje cele mogę realizować także jako osoba niewidoma. Postanowiłam więc nauczyć się pisma Braille’a, posługiwać się programem udźwiękawiającym, który umożliwia mi pracę z komputerem. Zdecydowałam się na psa przewodnika. Złośliwcy zawistnie dochodzili do wniosku, że niewidomy trafia z kanapy na podłogę. Uśmiechałam się naprawdę szczerze oznajmiając im, że jest to wykonalne.

Oczywiście napotykałam po drodze liczne przeszkody. Najczęściej w postaci ludzi, którzy patrzyli na mnie jak na standardową osobę niewidomą, czyli jak na UFO.

Napisałam ten tekst pół żartem, pół serio z dwóch powodów. Po pierwsze pragnę, żebyś wiedział, że nie jesteś sam w Twojej osobistej tragedii. Bycie niewidomym nie musi oznaczać Twojego końca. Wręcz przeciwnie. Szukaj własnej drogi, walcz o swoje marzenia. I pamiętaj, że nie jesteś sam. Ja wiem, że pogodzenie się z brzmieniem słowa NIEWIDOMY bardzo boli. Ale tylko od ciebie będzie zależeć okres własnej rehabilitacji. Walka z utratą wzroku, to walka trudna. Więc nie angażuj sił w bitwę z samym sobą. Pogodzenie się z utratą wzroku to ciężkie wyzwanie. Ale pamiętaj, że nie jesteś sam.

Żartobliwe skwitowanie niektórych problemów umożliwia mi krytyczne spojrzenie na otaczający nas świat głoszący postulaty równego traktowania, integracji i poszanowania bliźniego.

Z perspektywy czasu sądzę, że osoby niepełnosprawne mają do odegrania bardzo ważną rolę w społeczeństwie. Nie można winić osoby widzącej za to, że nie rozumie faktu, iż da się żyć bezwzrokowo. Ja w dalszym ciągu pełnię rolę nauczyciela. Jednak nie tylko uczę języków obcych. Uczę innych tego, że my, niewidomi jesteśmy wartościowymi ludźmi. Tak samo jak wszyscy, mamy marzenia, realizujemy własne cele, zakładamy rodziny. Innymi słowy mówiąc, chcemy normalnie żyć i zasługujemy na to bez względu na utratę wzroku. A fakt, że potrzebujemy niekiedy pomocy, jest tak oczywisty; każdy wymaga nieraz wsparcia. Nie tylko osoba niewidoma.

Więc głowa do góry! Nie zamykaj się w sobie, w swoich czterech ścianach. Wychodź do ludzi, poszukuj siebie. Bo w każdym z nas tkwi nasze prawdziwe, wspaniałe JA.

Izabela Wasilewska, lingwista, pracownik Fundacji „Trakt”

Błąd: Nie znaleziono pliku licznika!Szukano w Link do folderu liczników

Artykuł publikowany w ramach projektu TYFLOSERWIS - INTERNETOWY SERWIS INFORMACYJNO-PORADNICZY dofinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Dodano: 18-08-2015 14:33:08