Prezentujemy „Porady” publikowane na łamach prasy wydawanej głównie przez Polski Związek Niewidomych w latach 1995 – 2004.
Nikt nie ma wątpliwości, że pies przewodnik jest dla osoby z dysfunkcją wzroku cenną pomocą rehabilitacyjną. Pozwala jej nie tylko na bezpieczniejsze i szybsze tempo przemieszczania się, ale, jako żywa i rozumna istota, pozytywnie wpływa na sferę psychiczną swego “pana”, może przyczynić się do poprawy jego wizerunku, ułatwić kontakty z ludźmi, może też stać się wiernym i oddanym przyjacielem. No właśnie – może!
Pies udomowiony został przed tysiącami lat i ciągle człowiek odkrywa jego nowe możliwości. Z pewnością Czytelnicy wiedzą niemal wszystko o psach. Ale może warto zebrać te wiadomości i poinformować o nowo odkrytych. Te znane zostaną tylko wymienione, nowo odkryte omówione.
W porównaniu z innymi krajami, w Polsce niewielu niewidomych korzysta z pomocy psów przewodników. Trudno o jednoznaczną odpowiedź, dlaczego tak jest. Kwestia ta jest na pewno złożona. Wydaje się jednak, że trochę za mało propaguje się tę formę pomocy samodzielnego poruszania się.
Osłabienie zdolności widzenia może być spowodowane wadami narządu wzroku. Wówczas możliwa jest korekta szkłami. Jeżeli natomiast spowodowane jest różnymi chorobami, które niszczą poszczególne części narządu wzroku – okulary nie pomagają. Osoby słabowidzące w zależności od wady wzroku czy rodzaju i stopnia zaawansowania choroby mają różne możliwości widzenia.
Wszyscy od czasu do czasu mamy do czynienia z lekami. Przy różnorodności stosowanych specyfików często gubimy się, zapominamy o niektórych lekach, o odpowiednim dawkowaniu i porach ich zażywania.
Stworzenie witryny dofinansowano ze środków PFRON
