Samoobrona - większe bezpieczeństwo i wyższa samoocena - Dorota Koprowska

Dlaczego znajomość technik samoobrony jest tak istotna w przypadku osób niewidomych oraz słabowidzących? Podstawową korzyścią nie musi być wcale opanowanie techniki, dzięki której można się bronić.

Osoby niewidome czy słabowidzące są zwykle postrzegane jako osoby bezbronne, przez co bardziej narażone na różne niebezpieczeństwa, jak kradzież portfela, telefonu czy wręcz na sytuacje zagrażające bezpośrednio ich zdrowiu, a nawet życiu. Niestety w tego typu sytuacjach osoby te bardzo często pozbawione są szans na szybką diagnozę niebezpieczeństwa, a tym samym szans na obronę.

Na szczęście, co podkreślają statystyki policyjne, niebezpieczne sytuacje z udziałem osób niewidomych zdarzają się incydentalnie. Teoretycznie osoby niewidome czy słabowidzące są łatwiejszym celem przestępców, jednak w praktyce większość przestępców lub agresywnych osób ma swoisty „kodeks honorowy” i pewnych osób, w tym niewidomych, nie zaczepia. Nie oznacza to, że taka sytuacja nie będzie miała miejsca. Stąd wniosek: warto wiedzieć jak się bronić.

Wzrost popularności kursów i wyzwania dla niewidomych

W ostatnim czasie kursy samoobrony organizowane przez fundacje zrzeszające osoby niepełnosprawne wzrokowo, we współpracy ze szkołami sztuk walki, policjantami czy strażnikami miejskimi, w wielu polskich miastach zyskują na coraz większej popularności. Niewątpliwie, zarówno dla kursantów, jak i trenerów, zajęcia takie są pewnym wyzwaniem. Przede wszystkim osoby niewidome oraz słabowidzące muszą zmierzyć się ze swoim strachem oraz brakiem pewności siebie i zaufania w swoje siły w sytuacjach kryzysowych. Dopiero w drugiej kolejności skupiają się na poprawie swojej koordynacji ruchowej oraz orientacji przestrzennej z wykorzystaniem umiejętności abstrakcyjnego myślenia.

Z kolei dla policjantów, strażników, a nawet wykwalifikowanych trenerów sztuk walk nauka technik samoobrony osób niewidomych oraz słabowidzących to zupełnie nowe doświadczenie. Ale jak sami przyznają również i oni wiele uczą się od swoich uczniów podczas takich zajęć. Chodzi głównie o umiejętność wykorzystywania w różnych sytuacjach innych zmysłów niż wzrok. Dodatkową korzyścią jest to, że przełamują stereotypy na temat osób z dysfunkcją wzroku.

Czego nauczymy się na zajęciach?

Wszystkie zajęcia z samoobrony zawierają zarówno część teoretyczną, jak i praktyczną. W części teoretycznej zajęć omawiane są zagadnienia dotyczące rozpoznawania potencjalnych symptomów zagrożenia atakiem, w tym typowania sprawców napadów, sposobów ochrony przed oszustwami, a także postępowania przy ataku ze strony sprawców uzbrojonych w broń palną, nóż czy inne niebezpieczne przedmioty.

Z kolei w części praktycznej zajęć prezentowane są konkretne ćwiczenia, zachowania czy działania obronne. Przećwiczone są podstawowe sposoby i działania w różnych sytuacjach zagrożenia bądź już ataku. Uczestnicy poznają m.in. podstawy poruszania się w samoobronie, ochrony przy próbie przewrócenia, a także sposoby uwalniania z uchwytów oraz zachowanie wobec uzbrojonego napastnika.

Techniki samoobrony

Technik samoobrony jest wiele. Na początku warto wspomnieć o najprostszej z nich, którą określa się jako metodę „lepkich łapek”. Jeśli napastnik chwyta nas za dłoń czy próbuje sięgnąć do kieszeni, nie powinniśmy wówczas odpuszczać kontaktu, tak jakbyśmy mieli klej na rękach. W takiej sytuacji łatwo zastosować techniki samoobrony, jeśli jakieś znamy. Należy jednak pamiętać, że często udaje się uniknąć ataku dzięki rozmowie z potencjalnym napastnikiem. Gdy między nami a osobą, u której wyczuwamy złe intencje, zachowany jest jednak dystans dłuższy niż na wyciągnięcie rąk, zagrożenia można uniknąć, mówiąc wówczas przykładowo „Ma pan bardzo miły głos i chyba nie chce pan zrobić krzywdy niewidomemu”. Zwykle ten sposób rozładowania agresji działa, gdy jednak zawiedzie stosujemy mechanizm samoobrony opisany wyżej.

Inną, bardzo ciekawą metodą samoobrony, dedykowaną właśnie osobom niewidomym i słabowidzącym, jest technika Wing Chun opracowana przez Andrzeja Szuszkiewicza, założyciela Akademii Kung-fu Tradycyjnego w Krakowie, Prezesa Polskiego Stowarzyszenia Wing Chun. Posiadając trzydziestoletnie doświadczenie wschodnich sztuk walki, a także gruntowną znajomość biomechaniki, fizjologii i psychologii Andrzej Szuszkiewicz dostosował techniki samoobrony do potrzeb osób niewidomych. Wing Chun to technika polegająca na bliskim kontakcie z przeciwnikiem, wykorzystująca i rozwijająca zmysł dotyku. Ćwiczenia mają nauczyć osoby niewidome reakcji obronnych, poprawić ich koordynację oraz orientację przestrzenną, a także wykształcić zdolność abstrakcyjnego myślenia przy wykorzystaniu ich naturalnych predyspozycji. Oprócz tego, ważnym elementem ćwiczeń jest nauka sztuki negocjacji z przeciwnikiem, pozwalająca na rozładowanie agresji i niedopuszczenie do ataku.

Podsumowując, kursy samoobrony to inwestycja nie tylko w nasze prywatne bezpieczeństwo, ale i w samoocenę. Ich uczestnicy zyskują przede wszystkim większe zaufanie do siebie i swoich możliwości, a to wpływa na większą pewność w funkcjonowaniu w społeczeństwie. Co ważne, kursy samoobrony pozwalają zwiększyć nie tylko poczucie naszego bezpieczeństwa, ale i kształtują umiejętność panowania nad własnymi emocjami oraz stresem w różnych sytuacjach, nie tylko tych niebezpiecznych.

Dorota Koprowska

Błąd: Nie znaleziono pliku licznika!Szukano w Link do folderu liczników

Dodano: 13-09-2017 13:48:41