Komunikacja zbiorowa jest dla osób z dysfunkcją wzroku głównym środkiem transportu – nie ma w tym nic odkrywczego, gdyż samodzielne kierowanie samochodem osobowym przez osoby niewidome jest póki co niemożliwe, a przez słabowidzące – bardzo ryzykowne. Są oczywiście ludzie, którzy posiadając orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z symbolem 04–O, wsiadają za kółko. Osobiście nie polecam takich praktyk ze względu na zagrożenie życia, jakie generuje taki kierowca, oraz naruszenie prawa. Być może nasza sytuacja ulegnie zmianie, gdy na drogach pojawią się samochody autonomiczne, a przepisy prawne uregulują kwestię odpowiedzialności za wypadki spowodowane przez takie pojazdy. Na to musimy jednak jeszcze trochę poczekać.
Na razie osoby z dysfunkcją wzroku z powodzeniem mogą korzystać z ulgowych przejazdów komunikacją zbiorową. Przyznam się, że przez pewien czas zastanawiałem się, czy w ogóle warto pisać na ten temat. Jest to przecież jedno z najczęściej wykorzystywanych uprawnień, które na mocy prawa zostało przyznane niewidomym obywatelom naszego kraju. Oprócz podróży w celach wypoczynkowych, krajoznawczych czy hobbistycznych, osoby niewidome jeżdżą do placówek rehabilitacyjnych, medycznych lub ośrodków szkolno-wychowawczych. Przemieszczają się sami lub w towarzystwie przewodników – zarówno ludzi, jak i czworonogów. Zatem, o czym tu pisać, prawda? A jednak nie wszystko okazuje się takie oczywiste.
By oderwać myśli od codziennych obowiązków, poznać inny punkt widzenia, dowiedzieć się czegoś nowego o świecie i o sobie, warto wybrać się do teatru. Wszystkich dużych i małych wielbicieli kultury mieszkających w Warszawie lub okolicach zapraszamy do świątyni Melpomeny na spektakle z audiodeskrypcją – 24 lutego do TR Warszawa, a 25 lutego do Teatru Baj.
W sobotę, 5 lutego 2022 roku, w kościele pod wezwaniem św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej oraz w ośrodku dla niewidomych w Laskach odbyły się uroczystości żałobne zmarłego 31 stycznia Władysława Gołąba. Media, przekazując tragiczną informację o śmierci, mówiły o nim: wieloletni prezes Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi (TOnO), niewidomy prawnik, adwokat, zasłużony działacz społeczny. Są to piękne, lecz w gruncie rzeczy suche i lakoniczne określenia, niewiele mówiące o tym, kogo niedawno pożegnaliśmy. Nie da się za ich pomocą zamknąć i podsumować dziewięćdziesięciu lat życia i ogromu pracy tego niezwykłego człowieka. Warto więc przybliżyć sobie, kim był, w co wierzył, ile dokonał i w jakich czasach przyszło mu się zmagać z niełatwą rzeczywistością, aby lepiej zrozumieć, ile zawdzięcza mu polskie środowisko osób niewidomych.
Jakub Nowicki opowie nam o filozofii nieoderwanej od rzeczywistości, kościach mamuta, ramienionogach żyjących w sylurze oraz o tym, jak aktywność społeczna pomaga w niezależnym życiu.
Czy wiecie, co to znaczy być dyskryminowanym lub dyskryminowaną? Spotkaliście się z tym, że ktoś potraktował Was gorzej tylko przez to, kim jesteście? Kobiety, a stanowimy trochę ponad połowę ludzkości, doznają często niesprawiedliwości tylko ze względu na płeć – problem zatem dotyka co drugiego człowieka na świecie.
