Czasem mamy wrażenie, rozmawiając z ludźmi, że powinniśmy znać jeszcze jakiś inny język – dokładnie ich swoisty język, żeby się z nimi porozumieć, bo nasza rozmowa nie układa się, nie możemy znaleźć wspólnej płaszczyzny, nasze intencje są zupełnie inaczej odbierane, czujemy się, jakbyśmy rozmawiali z kosmitami… Brzmi znajomo? Jestem pewna, że każdy z nas ma na koncie takie doświadczenie – bo każdy z nas tworzy mikrokosmos, ma swoją unikalną kombinację sposobu myślenia, świata wartości czy przekonań, filtrów, jakie nakładamy, aby ten świat zobaczyć i zrozumieć. I jak takie mikrokosmosy spotykają się, nie mając konkretnych narzędzi albo odpowiednio rozwiniętej intuicji czy świadomości, jak dotrzeć do drugiego mikrokosmosu – katastrofa może być nieunikniona.
Na co dzień do komunikacji używamy głównie języka, który pomaga nam odzwierciedlić sposób postrzegania rzeczywistości. Wielu badaczy poświęca lata pracy, aby na podstawie zmian w danym języku, na pewnej przestrzeni czasu, określić przemiany mentalne danego społeczeństwa. Język pomaga nam również dostrzec różnice kulturowe między innymi narodowościami, bo bardzo często jesteśmy w stanie wychwycić zwroty lub słowa niemające swojego odpowiednika w innej kulturze. Przykładami tego typu są liczne nazwy rodzajów śniegu w języku szwedzkim, czy też dwa zupełnie inne sposoby na wyrażenie miłości w języku włoskim: zwrot „ti amo” stosujemy w sytuacji romantycznej, a „ti voglio bene” – kiedy pragniemy wyrazić miłość do członków rodziny lub przyjaciół. Przykłady można by mnożyć, jedno jest pewne: choć nie zawsze da się wszystko opisać słowami, język to potężne narzędzie, za pomocą którego można wiele osiągnąć i wiele stracić, kogoś oczarować lub boleśnie zranić.
W lipcu 2018 roku rząd przyjął program Dostępność Plus. To pierwszy tego typu program w historii Polski. Jego celem jest usuwanie wszelkich barier, które utrudniają codzienne funkcjonowanie osobom z niepełnosprawnością i seniorom. Program jest już wdrażany przez konkretne działania.
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych jest podstawowym aktem prawnym dotyczącym osób z niepełnosprawnościami. Obowiązuje od ponad 20 lat, a jej zakres obejmuje wiele aspektów związanych z niepełnosprawnością.
20 września 2019 r. weszła w życie długo oczekiwana ustawa o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami. To pierwszy akt prawny napisany w duchu Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych. Co nam gwarantuje? Jakie zmiany przyniesie?
