WSTĘP
Można zadbać o siebie na wiele sposobów. Jakie masz skojarzenia, kiedy słyszysz ten czasownik? Najczęściej dbanie to utrzymywanie w satysfakcjonującym stanie ciała i materialnego otoczenia: domu, posesji, garderoby właściciela. Czasem jeszcze powiesz, że trzeba zadbać o relacje i napiszesz SMS do przyjaciela. A psyche? Nasza pamięć, koncentracja uwagi, ale także emocje, tak właśnie one też mają prawo do tego, żebyśmy się nimi zainteresowali. Dbali o nie, czyli poznali i używali właściwie, zgodnie z ich przeznaczeniem.
Struktury i tkanki tworzące narząd wzroku charakteryzują się niewielkimi rozmiarami. U niektórych podkreśla to nawet sama nazwa. Stąd chociażby terminologia zarezerwowana dla:
więzadełek (nie więzadeł) Zinna, które utrzymują we właściwym położeniu akomodującą soczewkę,
woreczka (nie worka) łzowego czy
Dnie, które trwają tylko cztery godziny, siarczysty mróz i porywisty wiatr, kaskady wody zastygłe na bazaltowych skałach i ta wszechogarniająca biel – oto Islandia w wydaniu zimowym. Kraj lodu i ognia. Surowy, wymagający nauczyciel, który budzi respekt, ale którego lekcje uwielbiamy. Który uczy nas życiowej mądrości, wytrwałości i odpowiedzialności, hartuje na lata. Jego osobowość magnetyzuje, a wykłady zapisują się w pamięci nieścieralnym markerem.
Teatr Dramatyczny, od dawna już przyjazny osobom z dysfunkcją wzroku, realizuje dla nas program „Kultura dostępna”. Jesteśmy wszyscy w bazie, a więc nie trzeba już nawet okazywać legitymacji. Zawsze znajdą się jakimś cudem miejsca w pierwszych rzędach. No i ceny – bardzo preferencyjne w stosunku do cen w innych teatrach – z przewodnikiem można wejść na spektakl już za 30 złotych. Dlatego bywam tam dość często, przeważnie wychodzę zadowolona. Tym razem niestety nie mogę tego powiedzieć. Ale to zdecydowanie nie wina teatru, lecz samej sztuki.
W ciągu kilku ostatnich lat w Polsce przybywa inicjatyw, które czynią kulturę dostępną dla wszystkich. Likwidacja barier architektonicznych oraz rozwiązania uwzględniające potrzeby i możliwości osób z różnego typu dysfunkcjami sensorycznymi ułatwiają dostęp do sztuki i szeroko pojętej kultury osobom z niepełnosprawnością ruchową, a także niewidomym, słabowidzącym, głuchym i słabosłyszącym.
