Coraz częściej w placówkach kulturalnych, takich jak muzea czy galerie, pracowników opowiadających o ekspozycjach zastępują audioprzewodniki. Ma to swoje dobre i złe strony, zwłaszcza w aspekcie dostępności kultury dla osób z dysfunkcją wzroku. Tradycyjny przewodnik odpowie na pytania i wątpliwości, opowie anegdotę, ale niekiedy też da się ponieść dygresji. Z kolei audioprzewodnik wypunktuje wszystko to, co najważniejsze, w zależności od stopnia szczegółowości, opisze mniej lub bardziej dokładnie obraz czy rzeźbę, choć zrobi to sucho i beznamiętnie.
Można wyróżnić trzy typy kształcenia uczniów z niepełnosprawnością, w tym również z niepełnosprawnością wzroku. Jest to kształcenie segregacyjne, asymilacyjne (integracyjne) i inkluzyjne (włączające).
Niewidome diagnostyczki w Niemczech wykonują manualne badania piersi. W artykule przedstawimy podstawowe założenia programu Discovering Hands realizowanego w Niemczech oraz zapytamy polskiego lekarza ginekologa o jego ocenę i szanse wdrożenia podobnego programu w naszym kraju.
– Jedną z ostatnich prac resocjalizacyjnych, jakie wykonywali więźniowie Zakładu Karnego w Opolu Lubelskim, było przygotowanie trójwymiarowych ilustracji do książeczek dla niewidomych dzieci. Tak opracowane bajeczki z opisami w powiększonym druku oraz brajlu trafiły następnie do wypożyczalni książek dotykowych dla niewidomych dzieci w Lublinie. Skąd wziął się pomysł, by do tych prac zaangażować właśnie osadzonych?
Autobusy na prąd stają się coraz powszechniejsze. Ten środek transportu w przypadku osób niewidomych bądź niedowidzących to realny powód do niepokoju o własne bezpieczeństwo.