Projekt Wirtualna Warszawa - Tyflopolis - Elżbieta Oleksiak
Zachęcam do zapoznania się z materiałami znajdującymi się na stronie www.pzn.org.pl, które powstały w wyniku realizowanych projektów przez Polski Związek Niewidomych Instytut Tyflologiczny współfinansowanych ze środków miasta stołecznego Warszawy. Zacznę od tekstu „Kierunki rozwoju aplikacji Virtualna Warszawa” autorstwa Rafała Kanarka. Jest to tekst dla osób, które chciałyby dowiedzieć się więcej na temat aplikacji Virtualna Warszawa, mikronawigacji. Dlaczego aplikacja Virtualna Warszawa może być bardziej atrakcyjna, a nawet lepsza względem innych aplikacji? Jednym z pożytecznych uprawnień, które może okazać się bardzo pomocne dla osób niewidomych jest przesyłanie powiadomień, nawet gdy aplikacja jest wyłączona. Chodzi o takie powiadomienia, które mogą informować o zmianie w rozkładzie jazdy, robotach drogowych, planowanych remontach i objazdach, a nawet zagrożeniach. Może być również tak, że osoba niewidoma zaplanowała trasę od punktu A do punktu B, a w trakcie jazdy zdarzył się wypadek. Nawigacja poinformuje nas o tym i zaproponuje inny sposób dotarcia do wybranego punktu. Właścicielem przesyłanych informacji w projekcie Virtualna Warszawa będzie Miasto lub instytucje przez nie zarządzane, dlatego usługi powiadamiania wydają się bardzo realne. Ważne jest także to, że aplikacja Virtualna Warszawa bierze pod uwagę synchronizację ze stworzonymi wcześniej trasami, mapami i utworzonymi punktami zainteresowania tzw. POI (opisy tekstowe współrzędnych). Oprócz beaconów aplikacja Virtualna Warszawa korzysta także z różnych innych sposobów nawigacji (GPS, Internet). Sugeruje jednak większą personalizację – to użytkownik będzie mógł sam ustawiać rodzaj otrzymywanych powiadomień. Virtualna Warszawa może też być pomocna w życiu codziennym. Autor tekstu pisze, że idealnie byłoby gdyby mógł otrzymać zestaw kilku znaczników (beaconów), a także miejsce na portalu, na którym może nimi zarządzać. Takie znaczniki osoba niewidoma wykorzystałaby do własnych potrzeb, oznaczenia swojej klatki, śmietnika czy pokoju, w którym się zatrzyma na kilka dni w obcym miejscu.