Treść strony

Podaruj nam 1,5 procent swojego podatku

 

Żegnamy Władysława Gołąba

„Pamiętajmy, że tylko optymiści budują świat. Pesymizm wnosi ze sobą destrukcję i beznadziejność. Pesymiści zapatrzeni są w ziemię, a zatem nie wiedzą, że nad nimi rozciąga się lazur nieba wnoszący w serce człowieka radość i nadzieję” – mówił Władysław Gołąb. Te poruszające słowa i efekty działań Prezesa pozostaną z nami na długo, ale Jego samego musimy z bólem serca pożegnać.

Władysław Lucjan Gołąb – polski prawnik, adwokat, działacz społeczny, wieloletni prezes Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach – zmarł wczoraj, 31 stycznia 2022 roku, w wieku 91 lat.

Urodził się 12 kwietnia 1931 roku w Sulejowie. Jako młody chłopak, w 1944 roku, podczas konspiracyjnego rozminowywania pól, stracił wzrok. Mimo to konsekwentnie dążył do zdobycia dobrego wykształcenia. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W 1955 roku zdał egzamin adwokacki i uzyskał uprawnienia adwokata jako pierwsza osoba niewidoma w Polsce. Praktykował m.in. jako radca prawny w Polskim Związku Niewidomych.

W drugiej połowie lat czterdziestych ubiegłego wieku rozpoczął pracę na rzecz środowiska niewidomych, zaczynając od funkcji kierownika kursów ds. walki z analfabetyzmem. Brał udział w tworzeniu Związku Spółdzielni Niewidomych.

Był dziennikarzem i redaktorem. Od 1958 roku publikował artykuły na tematy prawnicze i społeczne m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Więzi”, „Szkole Specjalnej”, „Magazynie Muzycznym”, „Pochodni” oraz w innych pismach środowiskowych. W sumie napisał ponad tysiąc artykułów. Przez ponad trzydzieści pięć lat zajmował się redagowaniem „Encyklopedii Prawa”, periodyku skierowanego do osób niewidomych i słabowidzących.

W 1956 roku został działaczem Polskiego Związku Niewidomych, był m.in. członkiem prezydium zarządu głównego tej organizacji (1969–1973). Związany również ze Związkiem Ociemniałych Żołnierzy RP, w 1997 roku powołano go na prezesa zarządu głównego ZOŻ. W latach 1997–2004 był wiceprezydentem Międzynarodowego Kongresu Ociemniałych Inwalidów Wojennych. Od końca lat pięćdziesiątych współpracował z Towarzystwem Opieki nad Ociemniałymi w Laskach. W 1973 roku wszedł do zarządu, a w 1975 wybrano Go na prezesa tej instytucji. W okresie Jego prezesury nastąpił rozwój infrastruktury Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach, m.in. po 1990 roku powstały Szkoła Podstawowa Specjalna w Rabce-Zdroju, Dom Małego Niewidomego Dziecka w Warszawie, a także liczne obiekty w samych Laskach. Przez wiele lat prowadził wykłady, seminaria i konferencje poświęcone w szczególności prawom osób niepełnosprawnych. Wielokrotnie reprezentował środowisko osób niewidomych w polskim sejmie czy w trakcie licznych krajowych i zagranicznych konferencji.

W 2008 roku Polski Związek Niewidomych wybrał Władysława Gołąba na „Człowieka Roku”. Natomiast w 2011 roku razem z żoną Justyną, nieodłączną towarzyszką życia, ale też osobistą lektorką, sekretarką i kierowcą, otrzymali tytuły honorowych obywateli Podkowy Leśnej.

Rok później, w 2012 roku, Władysław Gołąb został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności społecznej na rzecz osób niewidomych i słabowidzących.

Był ojcem trojga dzieci.

Zapytany w jednym z artykułów opublikowanych w „Pochodni” o to, jak godził te wszystkie obowiązki, odpowiadał: – Wszystko było możliwe, dlatego, że miałem dobrą żonę, oddaną, wierną. Że było wystarczająco środków, by zatrudnić pomoc domową, nianię dla naszych dzieci. I że trafiałem na dobrych ludzi. Dlatego można było to wszystko ładnie spiąć.

Pomagała mu także wiara w Boga. – Wierzący zawsze widzi sens. Nawet kiedy są trudności, to wie, że one też mają swoją rolę, swoje miejsce w życiu – tłumaczył wtedy silnym, pewnym głosem. I zawsze tak mówił o swoich przekonaniach religijnych: otwarcie, zdecydowanie, bez wahania.

Nie pozostaje nam nic innego, jak wierzyć, że dziś jest w swoim domu, blisko tego lazuru nieba, o którym tak pięknie mówił.

 

Błąd: Nie znaleziono pliku licznika!Szukano w Link do folderu liczników


Artykuł publikowany w ramach projektu „TYFLOSERWIS 2021–2024 INTERNETOWY SERWIS INFORMACYJNO-PORADNICZY", dofinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.